Strandpaviljoen De Vrijheit
Even ontsnappen aan de drukte: Strandpaviljoen De Vrijheit op het Strand van Heemskerk.
“Heeft Heemskerk dan een strand?” is een vraag die vaak volgt nadat je in geuren en kleuren hebt verteld over je laatste ervaringen in het paviljoen op het strand van Heemskerk. Blijkbaar is ons kleine strandje een ‘underdog’, overschaduwd door de grotere badplaatsen in Noord-Holland. Maar nadat we meerdere Heemskerkers hebben gevraagd naar hun eerste herinneringen bij het paviljoen kwamen we erachter dat het al zolang bestaat dat de eerste beginselen van de horeca-uitspanning al niet meer duidelijk voor de geest te halen zijn. Toch is deze mystieke onbekendheid rond de geschiedenis van Heemskerk aan Zee en De Vrijheit niet helemaal te begrijpen wanneer men de Zwarteweg volgt – die uitsluitend te voet of met de fiets begaanbaar is – over de Kruisberg, door de duinen, tot aan de strandopgang, om vervolgens neer te strijken op het terras en te genieten van een speciaal biertje of een cappuccino in de lentezon van april. Hoe kan het toch dat deze plek nooit echt ontdekt is door de grote massa?? Dat is natuurlijk te danken aan het ontbreken van een boulevard of autoweg, maar toch; het is vanaf de Relweg in Wijk aan Zee maar 25 a 30 minuten lopen naar deze oase, dat valt best mee.
Zoals op de foto hierboven te zien is wordt het paviljoen elk jaar in maart opgebouwd door de losse containers een voor een met karren en een hijskraan naar het strand te vervoeren, wat een klus! In de winter kan het niet blijven staan omdat de zee nogal onstuimig kan zijn op het relatief smalle strand van Heemskerk. Dit jaar kreeg de nieuwe eigenaar meteen de vuurdoop, door een hevige lentestorm die begon op zondag 29 maart en maar liefst 4 dagen duurde. Zondag ging dat gepaard met zeer veel neerslag, maandag kwam het water al behoorlijk hoog en dinsdag werd de wind bij strakblauwe lucht heel krachtig. Het werd pas echt spannend toen het water rond 15:40 uur het helmgras van de duinen bereikte! Al ijsberend en koffie drinkend liepen de eigenaar en enkele medewerkers rond in het schuddende hok, terwijl de golven onder de terrasplanken dreigden door te komen. Ondanks het grijze bad van schuim, algen, zand en schelpen dat achterbleef op de muren wist De Vrijheit zonder serieuze schade de storm te overleven, en moest er in de laatste dagen voor Pasen hard doorgewerkt worden om de deuren nog op tijd te kunnen openen. Gelukkig werd dat harde werken beloond tijdens de opening op 1e paasdag, want onder de strakblauwe lucht en de volle lentezon stroomde het terras in de ochtend onmiddellijk vol met enthousiaste strandgangers.
Dit jaar werd de zaak binnen de familie Klaase doorgegeven van broer tot broer, wat betekent dat er zal worden voortgebouwd en uitgebreid op de tradities die door de jaren heen zijn gecreëerd in De Vrijheit. Liefde voor eten, drinken, gezelligheid met de plaatselijke bewoners van de huisjes en muzikale optredens zijn daar onmiskenbaar onderdeel van, maar tijdens de opening bleek dat er ook plaats is voor veel vernieuwing. Zo staan er nieuwe broodjes en hapjes op de kaart, zijn er meer wisselende specials, is de selectie speciale bieren uitgebreid tot een ware proeverij van zowel de tap als op fles, en is op de site een jaarprogrammering voor alle muziek tot en met september te vinden. Ook geeft de eigenaar aan ruimte te willen maken voor weer eens wat anders: bijvoorbeeld kunst exposities en fotografie. Gelukkig heeft het paviljoen de rustieke sfeer weten te behouden; het voelt er nog steeds alsof je je even terugtrekt uit de samenleving terwijl je op het terras een drankje en een hapje nuttigt, en de branding afspeurt naar het wrak van het schip De Vrijheit waarnaar het paviljoen vernoemd is.
